تا زمانی که سایه اشغال بر زمینی سنگینی می‌کند، مردمانش برای حفظ جان، کرامت و آینده‌شان به سلاح به عنوان تنها ضامن عینی بقا می‌نگرند و این نه یک انتخاب، که یک ضرورت تراژیک در دنیای واقعی است.

روابط طالبان افغانستان و پاکستان اکنون به مرحله‌ای حساس و شکننده رسیده است؛ از مسیر دیپلماتیک در دوحه تا شکست مذاکرات استانبول باعث شده تا روند صلح میان دو طرف با چالش‌های عمیق ایدئولوژیک، بی‌اعتمادی تاریخی و فشارهای منطقه‌ای مواجه شود.

در ماه مه ۲۰۲۴ کنگره فلسطین برلین توسط مقامات تعطیل شد؛ از ورود مهمانان شناخته شده بین‌المللی به آلمان جلوگیری شد، گروه "همبستگی فلسطین دویسبورگ" نیز غیرقانونی اعلام شد و طبق گزارش‌ها، ممنوعیت‌های بیشتری توسط مقامات آلمانی، از جمله عدم سرمایه‌گذاری، تحریم‌ها موسوم به BDS اعمال شده است.

درخت زیتون، نماد صلحی که در سرزمین‌های اشغالی به شاهدی بر مقاومت بدل شده است، نقشی فراتر از یک محصول کشاورزی ساده دارد؛ این درخت، نماد هویت فرهنگی، منبع پویایی اقتصادی، و قربانی همیشگی درگیری‌هاست.

"سیاست «زمین سوخته»، هدف قرار دادن کشاورزان، گسترش شهرک‌ها و بی‌اعتنایی به آتش‌بس، همگی حلقه‌هایی از زنجیره‌ای واحدند که هدفی واحد را دنبال می‌کند: کوچاندن فلسطینیان و محو هویت آنان.

مقاومت در غزه تنها شلیک یک تفنگ نیست، بلکه منظومه‌ای از آگاهی، سازماندهی و اندیشه است که می‌اندیشد، برنامه‌ریزی می‌کند و تولید دارد.

دانشگاه نباید صرفاً تماشاگر رویدادها باشد، بلکه باید به‌عنوان کنشگر فعال به منظور پاسداری از تولید حقیقت، هدایت عدالت و سازمان‌دهی مقاومت جمعی در برابر سلطه‌ ایدئولوژیک عمل کند.

پاکستان امروز در میانهٔ طوفانی ایستاده است که سال‌ها پیش با سیاست‌ها و تصمیمات راهبردیِ کوتاه‌مدت خویش آن را بذرپاشی کرده است. آنچه اکنون بر فراز اسلام‌آباد زوزه می‌کشد، ترکیبی از خیانت، ترور، بی‌ثباتی، فقر و بی‌اعتمادی است که ریشه‌های ملی و اجتماعی این کشور را می‌سوزاند و پیامدهایش فراتر از مرزها، دامانِ امت اسلامی و همسایگان را نیز در بر گرفته است....

در حالی‌که صدای انفجارها در غزه خاموش شده، اما ویرانی، اندوه و درد هنوز در کوچه‌های این سرزمین نفس می‌کشد. مردم، با دستان خالی اما دلی سرشار از ایمان، در میان آوار به دنبال زندگی می‌گردند. پشت چهره‌های خسته و خانه‌های سوخته، روحی مقاوم و استوار جریان دارد؛ روحی که نمی‌خواهد تسلیم شود و هنوز به فردا، به بازسازی و به آزادی امید دارد.

عدنان عبدالله الجنید، نویسنده یمنی، با اشاره به طرح جدید ترامپ تأکیدکرد این پروژه چیزی جز بازتولید «معامله قرن» نیست و همانند آن به دلیل بی‌توجهی به حقوق مشروع ملت فلسطین، سرنوشتی شکست‌خورده در انتظارش خواهد بود.

در پرتو اهدافی که یحیی سنوار اعلام کرده و امروز محقق شده است، باید گفت نگرانی «روز بعد» نه برای حماس یا فلسطین، بلکه برای اسرائیل است.

در روزگاری که بسیاری از رهبران از میدان گریختند و ارزش‌ها در غبار فراموشی گم شدند، سید حسن نصرالله همچون کوهی استوار بر قلهٔ مقاومت ایستاد. او نه تنها یک فرمانده نظامی، بلکه اندیشه‌ای زنده و روحی تپنده است که با کلام و کردار خویش عزت را معنا کرد و مقاومت را از واکنشی منفعل به کنشی سازنده و الهام‌بخش بدل ساخت".

سوزاندن و ویران کردن روستاهای فلسطینی در سال ۱۹۴۸ پیامد ناخواسته‌ای نبود، بلکه یک استراتژی عمدی صهیونیستی برای محو بود. امروز شعله‌هایی که غزه را می‌بلعند، از همان منطق با همان نیت بدخواهانه پیروی می‌کنند.

یک سال از شهادت سید حسن نصرالله می‌گذرد و بی‌تردید تأثیر و نفوذ راهبردی او همچنان محور مقاومت و معادلات منطقه‌ای را شکل می‌دهد. او نه تنها در لبنان، بلکه در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی، قدرت نفوذ زیادی داشت اما جایگاه او در معادلات استراتژیک همچنان پررنگ است.

سؤال مهم آن است که آمریکا پس از این تجربه تلخی که برای خود پیش آورده است چه زمانی برای بازگشت به دین اصیل اراده خواهد کرد و آیا با این وضعیت سرمایه‌داری و غول‌های رسانه‌ای سکولار، هرگز دین خواهد توانست آمریکایی‌ها را از فروروی در باتلاق نابودی نجات دهد؟

تحلیلگر ترکیه‌ای تاکیدکرد: در حالی که اسرائیل به هیئت مذاکره‌کننده حماس حمله کرده و حمله‌اش به قطر عملاً همه جهان اسلام را تهدید کرده است، بهترین تلافی این است که کشورهای اسلامی حماس را به‌رسمیت بشناسند.

هنگامی که مدیریت روایت با کنترل دسترسی بشردوستانه همزمان می‌شود، پیامی عملی را به همراه دارد: قحطی نه تنها در انبارها، بلکه در قلمرو معنا نیز مهندسی می‌شود. واژگان برای پنهان کردن سختی و رنج، نرم می‌شوند و تصاویر به گونه‌ای ارائه می‌شوند که سوالات اساسی را از کانون توجه خارج می‌کنند.

عدنان عبدالله الجنید نویسنده و تحلیلگر یمنی در یادداشتی، سخنان تهدیدآمیز وزیر دفاع اسرائیل را نشانه‌ای از ضعف و سردرگمی دانست و با اشاره به بسته‌شدن بنادر و فرودگاه‌ها در فلسطین اشغالی، تأکید کرد که تهدیدات نظامی تل‌آویو بیش از آن‌که بیانگر قدرت باشد، بازتابی از ترس و ناتوانی است.

در سایه ویرانی غزه، آگاهی سیاسی جدیدی در حال ظهور است، نه در اندیشکده‌ها یا پارلمان‌ها، بلکه در دانشگاه‌ها.

عدنان علامه، عضو انجمن بین‌المللی کارشناسان، در یادداشتی با واکنش به مقاله روزنامه عبری هآرتص، که رهبران عرب را در نشست دوحه بی‌ارزش خواند، وضعیت رهبران عرب را تحت فشار آمریکا و اسرائیل نقد کرد و تأکید کرد که سکوت و بی‌عملی آن‌ها، تحقیر و بی‌ارزشی‌شان را بیش از پیش نمایان می‌کند.