۱۲ بهمن ۱۳۵۷، زمین و زمان شاهد بازگشت مردی بودند که میلیون‌ها دل برایش می‌تپید. استقبالی که از فرودگاه مهرآباد تا بهشت زهرا امتداد یافت، فراتر از یک مراسم معمولی بود؛ تجلی ایمان، عشق و پیوندی ناگسستنی میان مردم و رهبرشان. ده سال بعد، در ۱۴ خرداد ۱۳۶۸، همان ملت، اما با اشتیاقی عمیق‌تر، پیکر امام را بدرقه کردند. وداعی که نه‌تنها بزرگ‌ترین تشییع تاریخ ...

امام راحل معتقد به این مسئله بودند که قدرت و رمز شکوفایی تمدن اسلامی در یکپارچگی و امت گرایی جهان اسلام است یعنی ملت های مسلمان باید خود را بدور از تفرقه در کنار هم ببینند تا به آن نقطه اوج و تعالی برسند.

مدرس دانشگاه های استان گلستان نوشت: در جمهوری اسلامی، جمهوریت و دموکراسی با اسلامیت به هم سنجاق نشده اند؛ بلکه مردم‌ سالاری و جمهوریت یکی از احکام اسلام است و نظام برخاسته از اسلام، لزوما باید مردم ‌سالار باشد.

امام با بصیرت و دوراندیشی خود همواره بر اهمیت وحدت و همبستگی امت اسلامی تاکید می‌کردند و به خوبی می‌دانستند که بدون اتحاد و همکاری سازنده، راهی به سوی پیشرفت و عزت وجود ندارد.

نویسنده و تحلیلگر تحولات راهبردی ایران و انقلاب اسلامی به مناسبت سالگرد رحلت ملکوتی امام خمینی سلام الله علیه، یادداشتی منتشر کرد.

امام خمینی(ره) معجزه انقلابی است که امت اسلام را بیدار کرد و ابهت استکبار را درهم شکست و درهای قدس را در دریا، زمین و آسمان باز نمود.

غزه اکنون تنها نام یک مکان نیست؛ غزه اکنون آینه‌ای است و هر کس که به آن می‌نگرد، چیزی از خود در آن می‌بیند: یکی ترسش را، یکی خشمش را، یکی انکارش را، یکی شرمش را… اما بیش از همه، سکوتش را.

یکی از فعالان فرهنگی اهل سنت در شهر چابهار، با انتشار یادداشتی، به توصیف شرایط سخت فلسطین و همدری با اهالی غزه در مقابل سکوت جامعه جهانی پرداخت.

در پی تحمیل قحطی و گرسنگی کشنده به دو میلیون نفر در باریکه غزه از جمله صدها هزار کودک و نوزاد و جان دادن تعدادی از آن‌ها، وضعیت انسانی این منطقه از فاجعه فراتر رفته و نه تنها هر وجدان بیداری را شرمسار می‌کند، بلکه پرده از واقعیت تلخ منطقه بر می‌دارد و چهره‌ای بدون روتوش از خاورمیانه به نمایش می‌گذارد.

یکی از فعالان فرهنگی اهل سنت در سیستان و بلوچستان در پی ربایش حجت الاسلام صمدی فر روحانی ایرانشهری، یادداشتی با موضوع اقدامات ضد وحدتی و برهم زننده آرامش توسط مزدوران دشمنان جمهوری اسلامی ایران نوشت.

رژیم صهیونیستی نه‌تنها در میدان جنگ، بلکه در عرصه اقتصادی نیز با یکی از چالش‌برانگیزترین دوران‌های تاریخ خود روبه‌رو شده است؛ چالشی که تداوم آن می‌تواند بنیان‌های امنیتی، اجتماعی و مالی این رژیم را دستخوش تغییراتی بنیادین کند.

در روز ۱۷ اردیبهشت ۶۱، خلبان محمود اسکندری به کابین عقبی خلبان اکبر زمانی، در یک مأموریت مهم با هدف انهدام پل اروند پرواز کردند.

در سایه تحرکات دیپلماتیک دولت آمریکا برای دستیابی به توافق با یمنی‌ها و تمایل به کاهش تنش در غزه، رژیم صهیونیستی در عرصه نظامی، با شتاب وارد مرحله‌ای تازه از عملیات موسوم به «ارابه‌های گدعون» شده است. این مرحله در ادبیات نظامی رژیم اشغالگر به «نبرد دقیقه ۹۰» معروف است.

بیست و پنجم ذی‌القعده، روز دحوالارض، نه تنها یادآور آغاز گسترش زمین از زیر کعبه است، بلکه فرصتی بی‌نظیر برای گسترش روح، تعالی معنوی و بهره‌مندی از رحمت بی‌کران الهی است.

آزادسازی خرمشهر در سوم خرداد، تنها یک پیروزی نظامی نبود؛ بلکه تجلی وحدت اقوام و مذاهب، همبستگی ملی و ایمان مشترک ملت ایران در برابر تجاوز بود. این روز، یادآور قدرت تقریب مذاهب و همکاری فراگیر مردم ایران برای دفاع از هویت ملی و ارزش‌های مشترک است.

به عنوان یک اهل سنت می گویم که شهید سید ابراهیم رئیسی براستی رادمرد عرصه وحدت بود مردی که عمیقا بدان باورمند و معتقد بود.

محمدمهدی عبدالملکی، محقق، پژوهشگر و مدرس دانشگاه‌های کردستان در یادداشتی با عنوان " شهید آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی؛ نماد اخلاص، عدالت و خدمت بی‌منت " نوشت: با نزدیک شدن به اولین سالگرد شهادت آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی و همراهان ایشان، ملت ایران هنوز هم باور نمی‌کند که این رئیس‌جمهور مردمی و مخلص دیگر در میان آنان نیست. خاطره آن شب تلخ و فرود سخت، ...

شهید آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی، مردی از تبار ایمان و عدالت، با اخلاص و خدمت بی‌منت، نام خود را در قلب ملت ایران حک کرد، او با حضورش در کنار کردستان، با حمایت از زبان و فرهنگ کردی، و با تلاش‌هایش برای محرومیت‌زدایی از این سرزمین، کردستان را نه فقط در جغرافیای توسعه، که در نقشه‌ی دل‌ها جایگاهی ویژه داد.

شهید خدمت آیت الله رئیسی، با نگاهی سرشار از تعهد به مردم، برای سیستان و بلوچستان آب را نه در کلمات، که در لوله‌ها، پمپاژها و پروژه‌های عظیم جاری ساخت.

۱۵ می ۱۹۴۸، تاریخی است که در حافظه تاریخی ملت فلسطین به عنوان «یوم النکبه» یا روز نکبت ثبت شده است. این روز، سالگرد اشغال سرزمین فلسطین و تأسیس رژیم صهیونیستی بر بقایای یک ملت آواره و ستمدیده است.